Sensiz bir ömrün bir ayı daha geride
kaldı. Aynı hasret, ama hergün sanki ilk defa özlüyormuşum gibi
yeni bir acı. O gözler yok. Kalkmak için sebep yok. O yanaklar
yok, soğukta üşümüş. O ruh yok, beni saran, sarmalayan, bana
şefkat dolu. Gönlümü verdiğim yok. Özümde hissetmek istediğim
yok. Yoksun. Yok.
