artık sıcak yok - içimde

Yazmam lazım. Yanlızlığı iliklerimde hissettim. Yanlızlıkla savaşıyorum. Yazınca paylaşacam, yanlızlık biraz azalacak belki.
Aslında birçok insan okusa dahi yanlızlığımdan birşey değişmeyecek, ama azıcık da olsa birilerine anlatıyormuş gibi hissediyorum. Birileri yanıma gelse geçer mi yanlızlığım?

Bir yer vardır muhakkak, kendimi geçtikten sonra, oraya gidebilirim, orası çok sıcak. Orda gülüşün var, orda gözlerin var, orda gökyüzü güzel.

Yanlızlığım belki bir kişi. O kişi olmazsa bilinmeyecem, hissedilmeyecem, gülüşleri olmazsa ben olmayacam. Bana hep sen var idin. Şimdi tekim dünyada.

Tüm herşey soğuk, eşyalar, yerler, gökyüzü. Pencerenin anlamı yok. Halının önemi yok. Korku bile anlamsız. Sıcaklık yok. Herşeyin sonu gibi. Yaşamak mı lazım. Yaşamak anlam ararken, gönlüm açken. Sana açım. Açlığın üzerini örtmek için ölmek mi lazım? Başka yolu yok. İnancım gereği intihar edersem ahirette daha büyük acılar çekeceğimi düşündüğümden, intihar olmaz. Ya da beynimi bir an boş bırakmamam lazım. Yitip tükenene kadar bir şeyler yapıp, yorulup, sonra sağa sola dönmeden uyku. Bu en güzeli. Evi temizleyeyim. Ben temizlik bilmem ki pek beceremem. Bildiğim birşey var mı diye düşünüyorum da yok heralde. Sürekli deli gibi evin içinde kendi kendimle konuşabilirim mesela. Elimi kesebilirim, ama kesik elle vakit geçirebilecek birşey yapamam. Bir temelim yok, bir rutinim yok ki yine onu yapayım. Hep tembeldim. Çalışkan olabilirim. Sen gelmezsin, sen yoksun ki, geçmişte idin, sende kaldım. Herşey sende kaldı.

Yanlızım, korkum yok, soğuktan kaçıyorum, kurtulamıyorum.

günler geçiyor, sıcak olsun bu sefer diyorum, eşyaların, toprağın, gördüklerimin soğukluğu geçmiyor.

sana karşı nazlıydım, yine öyle, sana "sen yoksun" diye ağlamak istiyorum.

özlem hiç durmadan yırtıp gidiyor

Koşabilirim

Burdaymışsın gibi davranabilirim

Kaçacak kimse yok artık.

Bir hayvan gibi koşamam

Bir kuş gibi uçamam

Gözlerimi kapatıp kuş olduğuma inanabilirim

Sen yokken sahile gittim bir kere, deniz de soğuktu, güneş te

Bir sürüsü makine gibi. Belki benimde böyle olmam gerekiyor. Beynime düşünmek için süre vermemeliyim.

Düşününce, şimdi yaşamıyorum, yaşadığımı hissetmiyorum.

Sensizlik, ölmüş gibi soğuk.

Inanmaya çalışabilirim rahmetin geleceğine, umutsuz insan yaşamaz.

Yıllar geçer, rahmet gelir, yavru ağzı renkte bir bulut gelir, üstüne binerim, sıcaktır artık herşey, sen varsındır içinde herşeyin, sanki senin sesin, gülüşün, orda gökyüzü güzel.