Henüz yeni girmiştim odaya. Yazıya
ortasından başlayınca daha rahat yazılıyor,
uğraşamıyorsun
böylece girişe, zaten girişin ne önemi var ki, hiç bi insan
girişi merak etmez. Mavi sehpanın üzerinde su damlacıkları
vardı, suyu doldurunca taşan kısmı dağılmış, biraz da kendisi
bardağın altıyla kendisi suyu dağıtmıştı. Vermek istediğim
duygu durumunu sanırım belirtemedim, mavi zemin üstüne damlaları
akılda canlandırmak insanı huzur veriyor diye anlatmışımdır
belki, ya da dikkatsiz olduğundan suyu taşırdı, sıkıldığından
ufacık su birikintisini dağıttı, yani dikkatsiz ve sıkılgan
olduğunu belirtmek istemişimdir belki, ama bence bunları
düşünmenin bi önemi yok, çok gereksiz ayrıntılar. Aslına
bakarsanız daha kafamda bir kurgu yok, ben de bilmiyorum ne olacak.
"Şimdi önce sakin ol" dedi. Halbuki sakindim. Sakinken
biri böyle deyince çok gıcık olurum, sakin diilsem daha da çok
gıcık olurum. Bence zaten biri "sakin ol" diyorsa bence
o.cocuğudur çoğunlukla, çünkü sana emir veriyor, kendini
kontrol eden kişi olarak gösteriyor, karşıdakini de edilgen,
basit, nasıl yaşamasını gerektiğini, hangi duyguları hissetmesi
gerektiğini bilmeyen bir kişi olarak gösteriyor, kime gösteriyor,
etrafta biri varsa ona, kimse yoksa sadece karşıdakini kötü
hissetmesine sebep oluyor. Cevap olarak ne diyebilirsin ki, "bana
emir veremezsin", dersen uzayabilecek bir konuşma. "duygularıma
karışamazsın, istersem heyecanlanabilirim" dersen yine de ona
karşı hafiften bir üstünlüğünü kabul etmiş gibi olabilirsin.
"sakinim zaten" dersen, bu sefer sakin olmasaydım bana
emir verebilirdin gibi bişey olur. Söyleyen tüm bunların
farkındadır zaten, aklına bişey gelmemiştir belki o yüzden
"sakin ol" dedi, eğer böyleyse affedilebilinir, zaten
dalgındı ve sıkılıyordu. Ama dalgınlıkta ve sıkılganlıkta
bence insan daha da bi kendisi olmaz mı arkadaşlar. Yani söylediği
söz aslında alışkanlıktı ama o alışkanlık her zaman o.çocuğu
olmasından kaynaklanabilir, bence öyle, yazan benim, öyle olsun,
karakterini yazdığım kişiyi ben bilmeyeceksem kim bilebilir ki.
Bence samimi ve karşıdakine değer veren bi insan "sakin ol"
yerine "du bi dakika" diyebilir, "canım gel otur
soluklan" diyebilir. Kurgu yapmamıştım ama şimdi kurdum.
Gerçekten de sakin diildim. Çok sinirliydim, kime sinirli olayım,
patronuma, ha evet öyleydim, "patron yine maaşları
yatırmamış" demiş olayım hafif sinirden titrek bir sesle,
bana "sakin ol" diyen kişiye, "sakin ol" demeden
önce. Şimdi ikili konuşma sırası yine bende, sinirliyim ya, ve
iki kişiye aynı anda sinirli olmak istemediğimden alttan
alabilirdim "şimdi önce sakin ol" emir içeren söze, ya
da benim yaş olarak bi büyüğüm olabilir diye mi kurgulasam, ya
da o.çocuğu mu, bence o.çocuğu iyidir. Ben de sinirleneyim böyle
maço olayım, içimde kalmasın "o.çocuğu" diye bağırıp
girişeyim. Evet evet böyle yapayım. Sonra kavga ettiğime pişman
olayım, çünkü maaş yatmadığı için kavga etmek yerine borç
isteyebileceğim biri olarak değerlendirmediğim için, ama iyi
yapmış olayım çünkü o meteliksiz bi o.çocuğu olsun, borç
para isteyip de alamadıktan sonra kavga etmek çok saçma gelir ve
kavga başlatamazdım diye düşünüp pişman olmaktan vazgeçeyim,
evet evet böyle düşünmüş olayım.