30 Temmuz 2015 Perşembe

çocuk - içimde

Çocukken yalnızdı. Çocuklukla ilgili ilk ne hatırladığını düşündüğünde,
yalnız bir şekilde mutfaktaki küçük, babasının tahtadan yaptığı masaya baktığını hatırlıyordu, çam ağacından yapılmıştı, çok açık boyanmış, ağac neredeyse boyanmamış gibi net görünüyordu, iki yanı düz, diğer iki yanı ovaldı, eni bir buçuk metre, genişliği ise seksen santim kadardı, dört tane yirmi santim genişliğinde ağacın yanyana getirilmesiyle yapılmıştı, kalınlığı beş santim kadardı. Çok sonradan bilecekti, babası o masayı yakılmak için satılan odunların arasından seçerek yapmıştı. Masanın boyunu geçemiyordu boyu, ayağının ucuyla bakınca masanın üstüne bakabildi. Sonra hemen yanından geçip balkona gitti, iki buçuk metre eninde, bir metre genişliğinde bir balkondu, korkulukları vardı, korkulukları tutup arasına kafasını yaklaştırdığında sokağı gördü, o zaman o kadar sıkıcı gelmiyordu o sokak, ilerde o sokaktan binlerce kez geçeceğini de bilmiyordu, hemen sonra sanki aklına birşey gelmiş gibi, ama gelmemişti, koşa koşa mutfağı geçip içerdeki odalardan birine girdi, ama gerisini hatırlamıyordu.